รักษ์โลก ลดโลกร้อน

เข้าสู่ฤดูแห่งการท่องเที่ยว อากาศเย็นๆ งานยุ่งๆ ไปเที่ยวกันดีกว่า
เนื่องด้วยความต้องการที่จะไปพิชิตสายน้ำตกทีลอซูนั้นกึกก้องอยู่ในหัวมานาน
หลายเดือน จากการนัดกันหลายต่อหลายครั้ง อุปสรรคนานา ทำให้เราไม่ได้ไปสักที
แต่เมื่อความตั้งใจไปมันมากพอ ฟ้าก็เปิดทาง (แต่น แตน แต้น)

กลุ่มน้องส้มที่ผมรู้จักมักจี่ได้ซื้อทริปท่องเที่ยวจาก งานท่องเที่ยวศูนย์สิริกิติ์ เมื่นต้นปี
เป็นทริปทีลอซูที่รอรอคอยพอดิบพอดี ผมไม่มีเหตุผลอะไรที่จะปฏิเสธ จัดการนัดคนเพิ่ม
เติมจนครบ

น้ำตกทีลอซู ตั้งอยู่ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอุ้มผาง อำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก
เป็นน้ำตกที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 6 ของเอเชีย

สิ่งที่เราได้จากการไปเที่ยวครั้งนี้คือ ความเจริญของเทคโนโลยีจะนำความเสียหายทาง
ธรรมชาติมาด้วย โดยที่ผู้คนอาจจะคิดไม่ถึงและมองข้ามไป เสาไฟฟ้า 1 ต้นที่ปักลงไป
อาจหมายถึง พื้นที่ริมเขา 1 ส่วนต้องถูกทำลายไป ไม่ใช่เพราะขนาดของเสาไฟฟ้า แต่เพราะ
ผู้คนต้องการจับจองที่ดินบริเวณนั้น ซึงเหตุการณ์แบบนี้ก็มีให้เห็นคือ น้ำท่วมเขาใหญ่ที่ผ่านมา

การเดินทางมาที่นี่ต้องบอกว่าไม่ได้สวยหรู และไม่ได้ลำบากมากมาย มีให้เลือกว่าจะเดินไปสู่
ทีลอซูหรือ นั่งรถ และขึ้นอยู่กับที่พักที่เราเลือกด้วย ซึ่งเราพักกับ อุ้มผาง คันทรีฮัท รีสอร์ท

จากข้อมูลที่ดูจากเน็ต แล้วไม่ค่อยน่าไว้ใจ แต่สิ่งที่เราได้รับช่างแตกต่าง ตั้งแต่คนขับรถตู้ที่มารับเรา
ที่กรุงเทพฯ สุภาพและน่ารักมาก จนไปถึงที่อุ้มผาง ก็ได้เจอไกด์ชื่อพี่เหน่ง ขอบอกว่าบริการโคตรดี
คือเอาใจใส่ทุกเรื่อง และไม่มาจู้จี้ จุกจิก ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าประทับใจพี่เหน่งมากๆ

วันแรกเราล่องแพจากที่พัก ไปสู่สายน้ำ ชมธรรมชาติสองฝั่ง ที่ยังคงความอุดมสมบูรณ์
ระยะทางคิดเป็นเวลาคือ 2 ชั่วโมงครึ่ง จนถึงที่หมายคือจุดขึ้นรถ นั่งไปอีก 14 กม. โหดมากๆ
ลำไส้เล็กสามารถพันกับลำไส้ใหญ่ได้ทันที ทั้งโค้งไปโค้งมา บวกกับถนนลูกรังที่เต็มไปด้วย หลุมบ่อ

จนมาถึงเป้าหมายสำคัญคือ น้ำตกทีลอซู ซึ่งเราจะกางเต้นท์นอนกันที่นี่ในคืนแรก

ทางเดินไปน้ำตกทำด้วยปูน ห่างจากที่กางเต้นท์เพียงแค่ 1.5 กม. เท่านั้น
เมื่อเข้าใกล้น้ำตกมากขึ้น เสียงน้ำที่ตกมาจากข้างบนก็ยิ่งทำให้ความตื่นเต้นที่อยากเห็น
สายน้ำที่ผู้คนร่ำลือขึ้นทุกที จนอดที่จะรีบวิ่งไปดูไม่ได้

เมื่อมาถึงและจ้องตากับภาพน้ำตก ถึงกับต้องร้อง โอ้โห ไม่ได้ สวยงามและยิ่งใหญ่จริงๆ

ถึงแม้น้ำจะไม่เยอะเท่าภาพที่เคยดูจากนิตยสารก็เถอะ

น้ำที่นี่ใส ไหลเย็น จนตะคริวสามารถที่กินเราได้ทุกเมื่อ ยิ่งปืนขึ้นสูงๆ ไอน้ำเย็นๆ ก็ยิ่ง
มากมาย มันเป็นความสุขที่บรรยายได้ยาก มันเหมือนเราอยู่มันโลกส่วนตัวที่ไม่มี
ความวุ่นวาย ไม่มีความเห็นแก่ตัว มีแต่ความสมดุลและลงตัว ณ บรรยากาศตอนนี้

ที่นี่เจ้าหน้าที่จะปิดไฟฟ้าเวลา 3 ทุ่ม เพราะฉะนั้นใครเคยนอนดึกก็ต้องรีบนอน หลับหรือไม่หลับค่อยว่ากันอีกที

เช้าวันใหม่เรา พี่เหน่ง ไกด์ที่แสนจะบริการดีมากๆ ก็พาเราไปสู่จุดชมวิว ที่น้อยคนจะได้ไป
คือต้องเดินเข้าไปในป่า ลัดเลาะไปตามภูเขา ข้ามขอนไม้ มุดใต้หิน ดูกันเอาเองละกัน

เมื่ออุปสรรคมันทำอะไรเราไม่ได้เราก็มาถึงจุดหมายของเราได้อย่าง โอย… เหนื่อย อิอิ

จากความเหนื่อย ตอนนี้ความเสียว และขาสั่นเริ่มมาแทนที ฮ่าๆๆ

แล้วเราก็นั่งคุยกัน นั่งพักกัน ณ จุดนี้ ความสุขและความภูมิใจมันเข้ามากินใจอีกแล้ว

แล้วเราก็กลับมาเก็บของที่เต้นท์เตรียมตัวเดินทางไปสู่ อุ้มผาง คันทรีฮัท รีสอร์ท
เพื่อนอนกันที่นั่นในคืนที่ 2

เช้าวันที่ 2 เราเดินทางไปที่ ดอยหัวหมด (แค่ชื่อก็พางงแล้วใช่ปะล่ะ) เพื่อไปชมทะเลหมอก
ตีห้า คือเวลาที่เรานัดกันเพื่อไปดูทะเลหมอก กว่าจะชนะการนอนภายใต้ผ้าห่มอุ่นๆ นี่มันช่างยากจัง

เมื่อเดินทางไปถึงแล้ว ต้องร้อง โอ้โห ครั้งที่ 2

ไปมาหลายที่ แต่ตื่นไม่ทันมั่ง มีเมฆฝนมาบังมั่ง ก็เพิ่งจะเห็นแบบสวยติดตาก็วันนี้

ข้างหลังนั่นคือพระจันทร์นะ ไม่ใช่ดวงอาทิตย์

อยากจะฝากถึงคนที่จะไปเที่ยวธรรมชาติกันโดยขอใช้ภาพนี้เป็นสื่อ

แล้วเจอกันใหม่กับทริป ที่ให้ความสุขและความประทับใจ ภายใต้ธรรมชาติที่สวยงาม